Słownik terminów medycznych

Anoderma

Wyspecjalizowana skóra pozbawiona gruczołów, wyściełająca końcowy odcinek kanału odbytu.

Anoskopia

Badanie polegające na oglądaniu końcowego odcinka odbytnicy za pomocą wziernika zwanego anoskopem. Podczas badania możliwe jest również wykonanie prostych zabiegów terapeutycznych oraz pobranie wycinka do badania mikroskopowego. Pierwszy taki wziernik doodbytniczy znaleziono w ruinach Pompei.

Anus (odbyt)

Końcowy otwór przewodu pokarmowego.

Badanie histopatologiczne

Badanie utrwalonego i specjalnie zabarwionego fragmentu tkanki (np. błony śluzowej jelita) przez lekarza patomorfologa pod mikroskopem – pozwala na postawienie ostatecznego rozpoznania choroby.

Biegunka

Zbyt częste oddawanie, w za dużej ilości, luźnego lub płynnego stolca.

Defekacja

Proces wypróżnienia, który rozpoczyna bodziec w postaci rozciągnięcia ścian odbytnicy przez masy kałowe, a kończy zamknięcie kanału odbytu po oddaniu stolca.

Diagnostyka różnicowa

Analiza objawów w połączeniu z wynikami badań dodatkowych w celu potwierdzenia postawionego rozpoznania i wykluczenia innych chorób o podobnych objawach.

Endoskopia

Metoda badania lekarskiego polegająca na oglądaniu od wewnątrz narządów organizmu za pomocą wziernika. Przykładem może być gastroskopia (wziernikowanie żołądka), rektoskopia (wziernikowanie odbytnicy).

Esica

Część jelita grubego znajdująca się w dolnej części jamy brzusznej po lewej stronie.

ERUS

Badanie ultrasonograficzne (USG transrektalne) od strony światła odbytnicy. Polega na wprowadzeniu specjalnej sondy USG do odbytnicy. Dzięki właściwościom wprowadzonej głowicy uzyskuje się obraz na monitorze, na którym można ocenić występowanie ewentualnych patologii w obrębie ściany odbytnicy i tkanek okołoodbytniczych.

Hemoroidy (guzki krwawnicze)

Tkanka w kanale odbytu o strukturze ciał jamistych.

Hiperplazja

Rozrost tkanki lub narządu w wyniku zwiększenia liczby komórek.

KÅ‚ykciny

Patologiczne przerosty skórne okolicy krocza.

Kolonoskopia

Badanie jelita grubego, podczas którego za pomocą aparatu zwanego kolonoskopem (długi, giętki wziernik wykorzystujący technikę światłowodu) można obejrzeć od wewnątrz całe jelito, pobrać wycinki do badania histoptaologicnzego lub przeprowadzić zabieg operacyjny np. usunięcie polipa. Pierwszy taki przyrząd skonstruowano w Japonii w 1964 roku, a pierwsze takie badanie u człowieka przeprowadzili Fox i Kreel w 1967 roku. Odmianą badania fiberoskopowego podobnego, do kolonoskopii jest fiberosigmoidoskopia, czyli tzw. FSS – oglądany odcinek jelita jest w tym przypadku krótszy (ok. 70 cm).

Manometria odbytowo-odbytnicza

Jeden z rodzajów instrumentalnych badań proktologicznych, w którym ocenia się funkcje zwieraczy odbytu. Metoda służy do pomiaru ciśnień w bańce odbytnicy i regionie zwieraczy.

Obliteracja

Zamknięcie światła naczynia krwionośnego wskutek procesu chorobowego lub podania leku doprowadzającego do powstania zakrzepu.

Odbytnica

Końcowy odcinek (ok. 18 cm długości) jelita grubego.

Odpowiedź immunologiczna

Reakcja układu odpornościowego organizmu.

Polip

Narośl rosnąca do światła narządu (np. jelita).

Proktologia

Dziedzina medycyny zajmujÄ…ca siÄ™ chorobami odbytnicy i odbytu.

Próba Valsalvy (w proktologii)

Polega na zwiększaniu ciśnienia w jamie brzusznej w sposób zbliżony do parcia w czasie oddawania stolca. Pozwala na obserwację zachowania się odbytu podczas parcia na stolec oraz stwierdzenie, czy dochodzi do wypadania hemoroidów.

Przetoka odbytu

Nieprawidłowe połączenie między kanałem odbytu, a skórą w okolicy odbytu.

Rektoskopia

Badanie odbytnicy za pomocą wziernika, w którym można obejrzeć jelito na odcinku do około 30 cm. Pierwszy taki aparat skonstruował Kelly w 1923 roku.

Ropień

Ograniczony zbiornik ropy będący najczęściej świadectwem zakażenia, powinien być opróżniony przez nacięcie.

Sfinkterotomia

Zabieg polegający na częściowym nacięciu lub przecięciu włókien mięśnia zwieracza wewnętrznego odbytu.

Szczelina odbytu

Linijne pęknięcie anodermy odbytu.

USG

Ultrasonografia – badanie diagnostyczne pozwalające na obrazowanie narządów za pomocą ultradźwięków.

Wlew doodbytniczy (tzw. wlew cieniujÄ…cy)

Badanie radiologiczne polegające na wykonaniu serii zdjęć RTG po wprowadzeniu do światła jelita środka kontrastowego, np. papki barytowej. Dokładniejsze jest tzw. Badanie dwukontrastowe, w którym oprócz barytu wprowadza się również powietrze rozciągające ściany jelita.

Zaparcie

Zaburzenia oddawania stolca polegające na rzadkim oddawaniu twardego stolca, często w przedłużonym czasie.

Zakrzep brzeżny

Guzek brzegu odbytu będący skrzepniętą krwią, która wydostała się pod skórę z pękniętej żyły brzegu odbytu lub zakrzep w splocie przyodbytowym.

Zwieracze odbytu

Mięśnie okalające odbyt odpowiedzialne za trzymanie stolca i gazów.

21.09.2005 (AJ)